06 - 41 89 85 51

Sweet sixteen

Deze week wordt onze dochter Berber, 16 jaar.

Ik weet nog goed toen ik 16 jaar werd. Het was juni 1992, de wereld lag aan mijn voeten, ik had met veel pijn en moeite mijn LEAO diploma behaald en ik ging die zomer mijn grootste avontuur ooit beleven. Ik ging een jaar highschool doen in Amerika via uitwisselingsorganisatie AFS.

Daar ging ik dan op weg naar Amerika samen met nog een heel blik studenten uit Nederland.

Stel je even voor: 1992, bellen was nog best prijzig dus je was aangewezen op vooral het schrijven van brieven naar het thuisfront. Hoe anders is dat nu in de digitale wereld. Je kan nu veel gemakkelijker je thuisfront deel uit laten maken van het leven wat je aan de andere kant van de wereld leidt.

Toen stond ik er toch iet wat alleen voor was mijn beleving. Dit was natuurlijk niet zo. Ik verbleef bij een lief gastgezin en zat op een leuke highschool waar ik me volop vermaakte. Wat vond ik dat geweldig, die school. Als 16 jarige “forreign exchange student “ had ik een andere positie en mocht ik in de “ senior “ class. Dit zijn de eindejaarsstudenten. Hierdoor had je meerdere privileges.

Sporten was een dagelijkse bezigheid. Zo stortte ik mij in de herfst volledig op het spelen van veldhockey, in de winter koos ik voor basketbal en in de lente mocht ik mij aansluiten bij het kano team van school. De saamhorigheid die heerste op die school was duidelijk 'des Amerikaans”. De motivatie en het groepsgevoel waren groot. Compleet met cheerleaders en een coach die de bijzondere eigenschap bezat om ons te sturen met haar ogen. Als ze zei lopen, dan liepen we! Allemaal!

Ik heb daar later nog wel eens aan terug gedacht: deze coach, Janet Rice heet ze, had blijkbaar iets over haar waardoor wij 16 en 17 jarige pubers, deden wat zij wilde. Ze maakte van onze groep een team die onverslaanbaar was en in die flow werden we kampioen van alle competities dat jaar. Toch knap als dat lukt vind ik.

Even terug naar het contact met thuis. Dit was natuurlijk minimaal, ik heb dan ook serieus heimwee gehad. Ik denk dat het de eerste maanden wel goed ging maar dat ik gedurende het jaar steeds vaker thuis miste. Ondertussen ben je als 16 jarige zoekende naar jezelf en noem het allemaal maar op. Ondanks dat heeft het jaar me veel gebracht, ik ben daar gegroeid als mens, heb er zoveel van geleerd en er veel zelfstandigheid opgedaan.

Misschien wel het best te typeren als de woorden van mijn moeder: “toen je wegging was je een meisje, toen je terug kwam was je vrouw”.

Als 1 van onze kinderen er voor zou kiezen om een jaar naar het buitenland te willen zou ik dit altijd toejuichen en motiveren.

Maar goed…zover is het (gelukkig) nog niet…

Swarte Mar 6
9257 MA  Noardburgum
Tel. 06 - 41 89 85 51
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

© - Sandra Antonides Uitvaartzorg.  Alle rechten voorbehouden. Disclaimer - Privacyverklaring.
Credits: Eos Multimedia & Majella Fotografie & Webstyling