Oude liefde roest niet
Opgegroeid in een klein dorp zal dit voor velen een punt van herkenning zijn. De keuze als het gaat om vrijetijdsbesteding is nu heel uitgebreid. Vroeger, (zeg ik dit echt… ) had je in dorpen vaak 2 keuzes. Sporten bij de lokale club of muziek bij de muziekvereniging. Lekker overzichtelijk!
Ik koos voor voetbal en ook voor de muziekvereniging. Zo kwam het dat ik vanaf mijn 12e jaar lid was van de lokale brassband. Ik bleef lid en speelde daar tot mijn 27 ste.
Toen vulde mijn leven zich anders in. We verhuisden, ik werd moeder en op dat moment heb ik de muziekvereniging opgezegd.
Desalniettemin ben ik altijd van deze muziek blijven houden. Vaak luisterde ik even naar Omrop Fryslân Koperkanaal en het fijne van tegenwoordig is dat alles te vinden is op internet.
In mijn werk als uitvaartbegeleider heb ik regelmatig een afscheid gehad waarin koperblazers een rol hadden. Soms speelde een hele band, soms een trombone of trompet bij een orgel. Prachtig vind ik dat.
En daar is juist dat vonkje weer overgeslagen. ‘Zou ik het nog kunnen?’
Ja dus! 'T is net als fietsen, je verleert het nooit.
Heus, na bijna 20 jaar niet spelen is er werk aan de winkel, maar ik kan het nog en leuk dat ik het vind! Ben weer lid geworden bij mijn oude club en heb zelfs muziekles. Ik merk dat ik het leuk vind om te leren en te kijken wat er nog in zit.
Het motto: ‘nooit te oud om te leren ‘ gaat hier zeker op.